سلام دیروز کنکور داشتم رشته ی ریاضی: ساعت 6:30 از خونه به طرف حوزه راه افتادیم و ساعت یک ربع به هفت به دانشگاه علامه طباطبایی رسیدیم.ساعت 7 درب دانشگاه رو بستند و ما به طرف جایگاهامون رفتیم من اصلا" استرس نداشتم.رضوان یکی از دوستام و انشاالله یکی از 2 رقمی های آینده با خودش ساعت نیاورده بود که دربه در داشتیم دنبال ساعت برای ایشون میگشتیم.بلاخره ساعت 8 آزمون با دفترچه ی عمومی شروع شد سوالات نسبتا" خوب و استانداردی بودند و ساعت 9وربع با رضایت کامل شروع به زدن سوالات اختصاصی کردم خیلی ریلکس سوالات فیزیک رو میزدم(من همیشه از درس فیزیک شروع میکنم و بعد شیمی بعد ریاضی)همینطور خوشحال سوالارو حل میکردم که دیدم ساعت 11و ربع ایناس و من هنوز شیمی و ریاضیمو نزدم استرس تموم وجودمو گرفت حال خوبی نداشتم که یکهو صدای جیغ بلندی اومد و یکی از بچه ها غش کرده بود... خلاصه بلافاصله شروع به زدن شیمی کردم 10 تا سوال زدم و ریاضی!چشمتون روز بد نبینه انقدر سخت بود که کن توی عمرم همچین سوالایی ندیده بودم با صد تا بدبختی 9 تا زدم و 4 تارو هم شانسی زدم که گفتند وقت آزمون تمومه و من با حالتی دپرس برگمو دادم.و گریون پایین اومدم که دیدم اووووووووووووووووه همه گند زدند یه کم آروم شدم و خودمو آماده کردم واسه کنکور هنر.... واسم دعا کنید که قبول بشم دوستون دارم. پرمین

من آن نیم که حلال از حرام نشناسم شراب با تو حلال است و آب بی تو حرام*

بازم دلم گرفته هوای گریه دارم عزیزم من دوست دارم...به یاد گذشته ها:بخواب ستاره ی قشنگم 

هنوزم تو شبهات اگه ماهو داری من اون ماهو دادم به تو یادگاری...

عزیزم دوست دارم...دلم برات تنگ شده...اه...مهم نیست

خدا خر را آفرید و به او گفت:
تو بار خواهی برد، 
از زمانی که تابش آفتاب آغاز می شود 
تا زمانی که تاریکی شب سر می رسد.
و همواره بر پشت تو باری سنگین خواهد بود.
و تو علف خواهی خورد 
و از عقل بی بهره خواهی بود 
و پنجاه سال عمر خواهی کرد و تو یک خر خواهی بود.
 

 

خر به خداوند پاسخ  داد: خداوندا! من می خواهم خر باشم،
اما پنجاه سال برای خری همچون من عمری طولانی است.
پس کاری کن فقط بیست سال زندگی کنم 
و خداوند آرزوی خر را برآورده کرد


خدا سگ را آفرید و به او  گفت:
 تو نگهبان خانه انسان خواهی بود 
و بهترین دوست و وفادارترین یار انسان خواهی شد.
تو غذایی را که به تو می دهند خواهی خورد 
و سی سال زندگی خواهی کرد.
تو یک سگ خواهی بود.

 

 

سگ به خداوند پاسخ  داد:
خداوندا! سی سال زندگی عمری طولانی است.
کاری کن من فقط پانزده سال عمر کنم 
و خداوند آرزوی سگ را برآورد...

خدا میمون را آفرید و به  او گفت:
و تو از این سو به آن سو و از این شاخه به آن شاخه خواهی پرید 
و برای سرگرم کردن دیگران کارهای جالب انجام خواهی داد 
و بیست سال عمر خواهی کرد.
و یک میمون خواهی بود.

 

 

میمون به خداوند پاسخ  داد:
بیست سال عمری طولانی است، 
من می خواهم ده سال عمر کنم.
و خداوند آرزوی میمون را برآورده کرد.


و سرانجام خداوند انسان را آفرید 
و  به او گفت: تو انسان هستی.
تنها مخلوق هوشمند روی تمام سطح کره زمین.
تو می توانی از هوش خودت استفاده کنی 
و سروری همه موجودات را برعهده بگیری 
و بر تمام جهان تسلط داشته باشی.
و تو بیست سال عمر خواهی کرد.

 

انسان گفت:سرورم!
گرچه من دوست دارم انسان باشم، 
اما بیست سال مدت کمی برای زندگی است.
آن سی سالی که خر نخواست ، 
آن پانزده سالی که سگ نخواست 
و آن ده سالی که میمون نخواست زندگی کند، 
به من بده.


و خداوند آرزوی انسان را برآورده کرد...

و از آن زمان تا کنون انسان فقط بیست سال مثل انسان زندگی می کند !!
 

 

و پس از آن، ازدواج می کند و سی سال مثل خر کار می کند مثل خر زندگی می کند ، و مثل خر بار می برد
 
 

و پس از اینکه فرزندانش بزرگ شدند، پانزده سال مثل سگ از خانه ای که در آن زندگی می کند، نگهبانی می دهد و هرچه به او بدهند می خورد...!!!

 

 

و وقتی پیر شد، ده سال مثل میمون زندگی می کند؛ از خانه این پسرش به خانه آن دخترش می رود و سعی می کند مثل میمون نوه هایش را سرگرم کند...!!!